تحقیق آماده زندگينامه امين الدوله – 49 برگ وورد قابل ویرایش
تحقیق آماده زندگينامه امين الدوله – 49 برگ وورد قابل ویرایش
شرح حال امين الدوله از تولد تا ورود به دربار (قبل از صدارت )
1- كودكي و نوجواني ميرزا علي خان امين الدوله
حاج ميرزا علي خان كه داراي القابي از قبيل منشي حضور امين الملك و امين الدوله است ، پسر حاج محمدخان سينكي مجدالملك (صاحب رساله مجديه) مي باشد. اجداد امين الدوله اصلاً مازندراني بوده ولي چون در سينك از قراي لواسان علاقه و ملكي داشته و در آنجا مقيم بودند و از اين رو به سينكي هم معروف
مي باشند. حاج محمدخان سينكي خواهرزاده ميرزا آقاخان نوري دومين صدراعظم ناصرالدين شاه بوده است.
ميرزا آقاخان نوري را كه در اصل «ميرزا نصرالله خان نوري » نام داشت با حمايت انگليسي ها بعد از امير كبير به مقام صدارت رسيد ، وي پيش از آن حكومت با او بود ( از حمايت حكومت برخوردار بود) به تهران طلبيده شد و به اصرار مهد عليا به معاونت اتابك اعظم (امير كبير) برگماشت و او را «اعتماد الدوله» لقب داد و به اين ترتيب آن عده اي كه در انتظار مقام صدارت بودند مايوس و با ميرزا تقي خان فراهاني كه بعدا امير كبير معروف شد دشمن شدند و در راس اين دشمنان خونين (ميرزا آقاخان نوري-اعتمادالدوله) از جمله حوادث زمان صدارت وي شورش هاي ديگري از طرف «بابيان»بود كه درزمان امير كبير شروع شده بود و تا زمان اعتماد الدوله ادامه داشت سرانجام در 25 محرم 1268 هجري قمري ناصرالدين شاه امير كبير را ازصدارت عزل و (ميرزا آقاخان نوري ) كه مورد حمايت مهدعليا و انگليسي ها بود مقام صدارت داد. محمد خان سينكي مجد الملك (1809-1980 م / 1224-1298 هجري قمري) از بستگان دستگاه حاكمه قاجار است.
او در سالهاي(98-1268 هجري قمري / 80-1851 ميلادي ) عهده دار مقامهاي بلند و گوناگوني بود مثلا در سال 1268 هجري قمري براي مذاكرات ايران به هشترخان روس رفت و در سال 1275 هجري قمري براي مذاكرات ديپلماسي به تركيه عثماني ماموريت يافت. مجد الملك مردي دانشمند بود و نثر فارسي زيبايي داشت ، تنها كتابي كه از وي باقي مانده همان كشف الغرايب يا رساله مجديه است. اين كتاب كه گزارشي از اوضاع سياسي و اجتماعي عصر خويش ، همچنين نوع نگارش ( ادبي ) يا ادبيات نويسنده آن و علاقه مندي فراوان او به نوسازي سياسي و اجتماعي است. اين كتاب كه در سال 1287 هجري شمسي ( 1870 ميلادي ) نوشته شده از نظام حكومتي آن روز ايران سخت انتقاد و نتايج بدي براي آن پيش بيني مي كند در بحث پيرامون نابساماني‌هاي ايران ، مجد الملك همواره كوشش مي كرد كه آنها را به اسناد و مدارك زنده شالوده ريزد و در اين راه از روزنامه هاي گوناگون نقل قول مي كند و بدين وسيله به ناصرالدين شاه مي فهماند او دروغ زن نيست و در نقادي خود غرض شخصي ندارد . مجد الملك در سراسر كتاب بر مسئله حكومت قانون كه در ايران وجود نداشت تكيه اي ويژه كرده ، اين كمبود و كاستي را تنها علت ناهمواري ها و ناكامي هاي ايران شمرده است .
او رهبران مذهبي را در اين زمينه سرزنش مي كند زيرا باور دارد كه آنان نه با نظام فاسد كشور مبارزه كرده اند و نه مردم را زير رهبري درستي قرار داده اند. جدي ترين و شديد ترين انتقاد او متوجه رايزنان و وزيران ناصرالدين شاه است كه حكومت قانون را مخالف سود و موقعيت شخصي خود مي ديدند و كوشش فراواني مي كردند تا ايران را از قانون دور نگاه دارند . تنها راه حل بي نظمي هاي دوره قاجار در نظر مجد الملك بنيان گذاري «مجلس بزرگ» بود كه «اعضاء رئيسه آن مجلس باشد عقل باشد و غيرت» و باور داشت در نتيجه اين مجلس ، نظم و ترقي دولت است . مجد الملك اشاره ي كوتاهي نيز به جدايي قوا در كشور
مي كندبي‌آنكه قدرت توضيح پيرامون اين تئوري مهم نظام مشروطه داشته باشد .
در اين رابطه چنين گفته است : « اگر وقتي به اصرار و ميل پادشاه به مطابعت قانوني اقدام كردند ، به اخذ اصول قانوني و تفريق قوه حكميه از قواه اجرايي حكم نپرداخته اند ، بلكه تمامي حواس خود را مصروف داشته‌اند به تقليد فروعات ] ديواني [ و بي اعتنايي به اصول و اشتباه اصول به فروع تا به پادشاه معلوم كنند كه دولت ايران بالطبع از قبول كردن قانون قاصر و اجراي آن عاجز .»
