فلسفه ي وجودي نماز از ديدگاه قرآن و حديث

نماز مظهر عبوديت عبادت، مصاديق فراواني دارد مانند حج، روزه، زكات، امر به معروف و نهي از منكر، جهاد و هر عملي كه ما را به خدا نزديكتر كند. هر عبادتي در جاي خود، خوب و پسنديده است. اما به راستي در ميان آنها، نماز از جايگاه ويژه اي برخوردار است. نماز برترين عبادت ها و افضل الاعمال است. نماز افضل بر انواع عبادات است. خالص ترين نوع بندگي خدا است وجه تمايز انسان با ساير موجودات است و مظهر كامل عبوديت است. پيامبر (ص) در حديثي مي فرمايد: اسلام بر پنج چيز استوار است: شهادت اينكه خدايي جز خداي يگانه نيست، و محمد پيغمبر خدا است و به پاداشتن نماز و اداي زكات و زيارت خانه خدا و روزه رمضان. بنابراين نماز به عنوان يكي از اركان _ و بلكه اصلي ترين ركن _ بعد از شناخت خدا و رسول او قرار دارد. عبوديت منهاي نماز ارزش ندارد بعبارت ديگر اگر بنده اي معتقد و پايبند و عامل به همه فرامين الهي و اسلامي باشد و تك تك واجبات و مستحبات را انجام دهد، اما از نماز غفلت كند، نه تنها مسلمان نخواهد بود بلكه كافري بيش نيز نخواهد بود. باز پيامبر (ص) مي فرمايد: ميان بنده و كفر ترك نماز فاصله است. هم او در جايي ديگر فرموده …