موزه جنگ

پیشگفتار: امروزه دیگر جنگ پایان یافته است؛ این حرف را تاریخ هزاران بار گفته بود و ما نیز آن را تجربه کرده ایم اما پایان جنگ آغاز فراموشی نیست، پایان فرود گلوله ها و خمپاره هاست. ولی پایان رویش شقایق نیست که آغاز رویش بالنده تراست. در این میان می توان ایستاد، آری ایستاد و پنجره را گشود، به آن سو تر خیره شد و نگاه را در امتداد باورهای سپید رها کرد در این میان پاره ای نشسته اند بی هیچ تاملی، تفکری، هجرتی، حرفی، هراسی، وسواسی و سفر را در ردپای عشق آغاز کرده اند،اینان هرگز رنگ تعلق نمی گیرند، خود را به فراموشی نمی سپارند، ایستاده فریاد بر می آورند، ایستاده می مانند ایستاده می میرند و امروز بر همه ماست که در میان سر و صدای تبلیغات کور و کر کننده فرهنگی استکبار که هدف آن به سیطره در آوردن دستاوردهای مادی و معنوی بشر امروزی است با رسالتی آزادانه و آزادمنشانه و با ندای رهایی از همه ی قید و بندها و با ایمان به آرمان بزرگ پیامبران از فرهنگ ایستادگی و وارستگی در این تهاجم بی حساب و بی پایان با هر وسیله ی ممکن صیانت و پاسداری کنیم و در این میان حفظ ارزش ها و دستاوردهای انقلاب و مهمتر از همه شهیدان …